خدایی گفت : روابط عمومی اطلاع رسانی و آگاه سازی ، ترغیب، تشویق ، ترویج و تبلیغ ،انجام تحقیقات اجتماعی و افکارسنجی و پیوند آن به منابع سازمان و عمومی است.
27 اردیبهشتی که به عنوان روز روابط عمومی تعیین شده است و به مناسبت این روز خدائی همکار روابط عمومی مطالبی در مورد نقش روابط عمومی در سازمان گردآوری نموده که در زیر می خوانید
تاریخچه روابط عمومی
روابط عمومی قدمت چهار هزار ساله دارد. تاریخ روابط عمومی را می توان در امپراطوری های باستانی مانند ایران، مصر، هند و چین ردیابی کرد. در صدر اسلام، بخش عظیمی از خطبه‌های نهج البلاغه به نحوه برخورد صحیح فرمانروایان با مردم اختصاص داده شده است. با این که ریشه های روابط عمومی در گذشته دور قرار دارد، می توان گفت که روابط عمومی به صورتی که امروز مورد استفاده قرار می گیرد از سال‌های 1900 به بعد و ابتدا در آمریکا شروع شده است. در سال 1906 اولین شرکت خصوصی که خدمات روابط عمومی را به مشتریان خود ارایه می‌کرد به وجود آمد.
در ایران نخستین روابط عمومی به طور رسمی در مردادماه 1332 شمسی در شرکت سابق نفت آغاز به کار کرد و اولین گردانندگان آن ((دکتر نطقی)) استاد علوم ارتباطات و شاعرو نویسنده معاصر مرحوم ((ابوالقاسم حالت)) بودند که سپس استاد ((ابوالفضل مرعشی)) به جمع آنها پیوست.
تعریف کامل روابط عمومی
روابط عمومی مجموعه ای از عملیات ارتباطی آگاهانه مبتنی بر برنامه و تحقیق است که با استفاده از شیوه های علمی و هنری به دنبال ارتباط با مردم و اطلاع یابی از نظرهای آنان ، تجزیه و تحلیل گرایش های مخاطبان و افکار عمومی به منظور گفتگو با آنان برای رسیدن به تفاهم با کاربرد روش ها و ابزارهای ارتباطی نوشتاری ، گفتاری ، دیداری و شنیداری است .
وظایف روابط عمومی
مهمترین وظیفه روابط عمومی، شناخت افکار عمومی و نفوذ در آن برای جلب رضایت افکارعمومی نسبت به سازمان است که هم در درون سازمان و هم در بیرون از سازمان دنبال می‌شود.
اگر بخواهیم به عمده وظایف روابط عمومی بپردازیم می توان به اطلاع رسانی و آگاه سازی ، ترغیب، تشویق ، ترویج و تبلیغ ،انجام تحقیقات اجتماعی و افکارسنجی و پیوند آن به منابع سازمان و عمومی، هماهنگی عوامل مورد نیاز سازمان و برقراری ارتباط با افراد و سازمان ها به نحوی که برای آن فرد یا سازمان اهمیت داشته یا در آینده خواهد داشت، اشاره کرد.
جایگاه روابط عمومی در میان سازمان ها
دنیای امروز دنیای ارتباطات است. در سازمان های دولتی داشتن اطلاعات موثق، دقیق و به موقع با توجه به هدف و ساختار، بزرگترین سرمایه یک سازمان است و حیات یک سازمان به داشتن یک ارتباط دوسویه درون سازمانی و برون سازمانی و کسب اطلاعات به روز و مفید بستگی دارد و این جاست که لزوم وجود روابط عمومی واقعی در ایستگاه های روابط عمومی نمایان می شود. روابط عمومی باید بر محور تفکر مداری، مشارکت مداری و اطلاع مداری باشد تا بتواند در راستای کمک به اثربخشی سازمان مؤثر باشد و با نواندیشی و نوگرایی، ابتکار و خلاقیت مستمر عجین شود و خود را با تحولات و پاسخگویی مرتب به افکار عمومی منطبق و هماهنگ سازد.
جمع بندی
روزی که شاهد ارتقاء جایگاه روابط عمومی در کشور به عنوان مهمترین بخش شناسایی، پیش بینی مسائل و شکل بخشیدن به رویدادها و آینده باشیم و یشرفت های بعدی میسر خواهد شد. اگر مدیران سازمانی می خواهند هنر مردم داری را تحقق بخشند، لازمه آن به کارگیری مدیران روابط عمومی کاردان، متخصص، بااخلاق و هنرمند در برقراری ارتباط با مخاطبان است.
به هر حال جوامع امروزی اینک در حال گذار به جامعه اطلاعاتی آینده هستند، جامعه ای که در فناوری های اطلاعات و ارتباطات تمامی ابعاد زندگی انسان ها را تحت تاثیر قرار خواهد داد. جامعه ما نیز ناگزیر از این روند خواهد بود و خواه ناخواه به این سمت و سو کشیده خواهد شد. در همین راستا دولت و مسئولان نظام ضمن آنکه باید دغدغه های رهبری معظم انقلاب را درخصوص روابط عمومی های دستگاه خود جدی تلقی نمایند، چاره ای باقی نمی ماند که با اندیشیدن و تدابیر لازم، تلاش مضاعف نمایند تا با لحاظ کردن تغییرات ضروری، روابط عمومی های سنتی را به سوی روابط عمومی های دیجیتال سوق داده و آماده سازند و این امر مهم محقق نخواهد شد مگر با ایفای نقش مدیران که فناوری جدید را درک کنند و آگاهی مناسب از آن داشته باشند.