دکتر توکلی از نقش پزشکی خانواده در بهبود سلامت آحاد جامعه بخصوص دردوران سالمندی گفت.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بهداشت و درمان صنعت نفت شمالغرب کشور ، بمناسبت هفته سلامت دکتر توکلی پزشک خانواده این بهداشت و درمان با حضور در محل تجمع امور رفاه و صندوق های بازنشستگی منطقه هفت در روز سه شنبه 12 اردیبهشت ، روش های خود مراقبتی بخصوص برای سالمندان را بیان نمود.
وی در تعریف خود مراقبتی گفت : خودمراقبتی، گام اول سلامت است. خودمراقبتی به وسیله ما و برای خودمان انجام می شود. گام اول سلامت، همین است که ما یاد بگیریم خودمان از خودمان مراقبت کنیم.
مراقبت هایی که به سلامت ما منجر می شود، محصول خودمراقبتی است یعنی فعالیت هایی که خود یا خانواده مان برای حفظ یا ارتقاء سلامت، پیشگیری از ابتلا به بیماری، درمان بیماری یا کاهش عوارض آن انجام می دهیم.
وی در ادامه گفت : خودمراقبتی، عملی است که در آن، هر فردی از دانش، مهارت و توان خود به عنوان یک منبع استفاده می کند تا «به طور مستقل» از سلامت خود مراقبت کند. مشورت و کسب کمک تخصصی یا غیرتخصصی از دیگران نیز مدنظر قرار گیرد پس باید قبول کنیم که لازمه مراقبت از خود، صرف زمان است.
خودمراقبتی به مسئولیت پذیری افراد در مقابل سلامت خود از طریق اتخاذ سبک سالم زندگی، تدبیراندیشی جهت جلوگیری از رخداد حوادث و بیماری ها، نگهداری و استفاده صحیح از داروهای بدون نسخه در بیماری های جزیی و مراقبت بهینه بیماری های مزمن اطلاق می شود.
خودمدیریتی را می توان این گونه توضیح داد که چگونه افراد بیشتر زندگی شان را با این که با سختی ها و مشکلات کنار بیایند و از داشته هایشان استفاده حداکثری کنند.
خوداتکایی به توانایی و اعتماد به نفس فرد برای حفظ استقلال، انجام امور روزمره و دستیابی به اهداف زندگی با حداقل وابستگی به دیگران گفته می شود.
اقدامات لازم برای انجام خودمراقبتی :
1- اقدامات عمومی که برای همه مردم مشترک است، مانند اقدام برای غذا، فعالیت فیزیکی، ارتباطات، آب و هوا.
2- اقداماتی که بر رشد و نمو انسان در طول زندگی تاثیر می گذارند.
3- اقدامات مربوط به بیماری، جراحت و درمان های مربوط به آن ها
خودمراقبتی شامل اعمالی است اکتسابی، آگاهانه و هدفدار که مردم برای خود، فرزندان و خانواده شان انجام می دهند تا تندرست بمانند، از سلامت ذهنی و جسمی خود حفاظت کنند، نیازهای اجتماعی و روانی خود را برآورده سازند، از بیمار ی ها یا حوادث پیشگیری کنند، ناخوشی ها و وضعیت های مزمن را مراقبت کنند و نیز از سلامت خود بعد از بیماری حاد یا ترخیص از بیمارستان حفاظت کنند. خودمراقبتی به وضوح موجب افزایش کارآیی و مهارت های فردی می شود و یکی از مفاهیم اصلی برای تأ کید بر رفتار سالم است.
در تعریف خودمراقبتی، پنج ویژگی زیر، مستتر است:
1- رفتاری است داوطلبانه
2- فعالیتی است آموخته شده
3- حق و مسئولیتی است همگانی برای حفظ سلامت خود، خانواده و نزدیکان
4- بخشی است از مراقبت های نوزادان،کودکان، نوجوانان و سالمندان
5- و بزرگسالانی که قادر به خودمراقبتی نیستند، نیازمند دریافت مراقبت های بهداشتی از ارائه دهندگان خدمات اجتماعی یا بهداشتی خواهند بود.
چرا خودمراقبتی؟
طبق گزارش سال 2013 NHS، شواهد محکمی وجود دارد که صرفه جویی مالی 7 درصدی را برای خودمراقبتی پیش بینی می کند. این صرفه جویی ناشی ازکاهش هزینه پذیرش های برنامه ریزی شده و برنامه ریزی نشده و پذیرش های سرپایی است.
در سطح ملی، این صرفه جویی چیزی درحدود 4/4 بیلیون پوند در سراسر انگلستان است.
طیف وسیعی از مدارک ضعیف تر اما مطمئن، صرفه جویی بالقوه حدود 20 درصدی را نشان می دهند.
مزایای خودمراقبتی در ناخوشی های جزیی :
ناخوشی های جزیی در مدتی کوتاه بدون درمان و یا با درمان علامتی با داروهای غیر نسخه ای بهبود می یابند.
در کشور انگلستان حدود 20 درصد مراجعات به پزشکان و مراکز اورژانس به واسطه ناخوشی ها جزیی است که به سادگی توسط خود بیمار قابل درمان می باشد و نزدیک به دوسوم ویزیت های پزشکان عمومی که منجر به تجویز دارو می شود، می تواند با داروهای بدون نیاز به تجویز پزشک یا بدون دارو، درمان شود.
آمار نشان می دهد که آموزش مردم برای خودمراقبتی در ناخوشی های جزیی می تواند حداقل جلوی یک پنجم از مراجعات بی مورد را بگیرد که مبلغ صرفه جویی شده تنها از منظر نظام سلامت در کشور انگلستان، 96 میلیارد دلار در یک سال خواهد بود. اگر از منظر اجتماعی صرفه جویی مرتبط با عدم نیاز به غیبت از کار به منظور مراجعه به پزشک و کاهش هزینه حمل و نقل را به عدد فوق بیفزاییم، صرفه جویی نهایی بسیار بزرگ تر خواهد بود.
مزایای خودمراقبتی در بیماری های مزمن :
- 40 درصد کاهش مراجعه به پزشکان عمومی
- کاهش 17 درصد مراجعه به پزشکان متخصص
- 50 درصد کاهش در مراجعه به مراکز اورژانس
- 50 درصد کاهش در بستری بیمارستانی
- 50 درصد کاهش در روزهای غیبت از کار
و همه این ها یعنی کاهش هزینه های بهداشتی و ارتقاء کیفیت زندگی مردم
یک بیمار دیابتی در طول یک سال، 3 ساعت در تماس با پزشکان و پرسنل حرفه های بهداشتی درمانی است و در مابقی 8757 ساعت سال مسئول مراقبت از خود است.
خودآگاهی، اولین گام برای برنامه ریزی به منظور خودمراقبتی است. برای خودمراقبتی باید در مورد آنچه که هستیم، آنچه که می خواهیم باشیم و دلایل مان برای چنین قصدی، دیدگاه روشنی داشته باشیم و بعد باید توانمند شویم تا آگاهانه و فعالانه، آنچه را که می خواهیم، تبدیل به واقعیت کنیم.
همه ما از نقاط ضعف و قوت خود، آگاه هستیم و این آگاهی، به ما قدرتی می دهد که با آن می توانیم تغییراتی را به وجود بیاوریم که زندگی خود را عوض کنیم.
دکتر توکلی با اشاره به مزایای خودمراقبتی گفت: برخی از مهم ترین مزایای خودمراقبتی از این قرار است
- انرژی ما را تجدید می کند.
- استرس ما را کاهش می دهد.
- چشم اندازی نو و احساسی مثبت برای زندگی به ما می بخشد.
- احساس شادی، آرامش و صلح را در ما ایجاد می کند.
- احساس سلامت و تندرستی در جسم خود می کنیم.
- اعتماد به نفس و عزت نفس ما را افزایش می دهد.
- شور و شوق زندگی و انگیزه موفقیت ما را افزایش می دهد.
وی در ادامه خودمراقبتی جسمی را توضیح داده و گفت : خودمراقبتی جسمی نیازمند زیست سالم است: فعالیت ها و تمرینات ورزشی ، خوردن غذای سالم ،خواب و استراحت کافی، توجه به محیط پیرامو ن
توسعه محیطی آرام و بی سروصدا، عنصری کلیدی ، برای خودمراقبتی است.
ایشان در ادامه ضمن تشریح خودمراقبتی روانی و عاطفی ، افزود : نیازهای عاطفی و روانی ما دربرگیرنده احساسی است که نسبت به خودمان و توانایی هایمان برای مدیریت احساسات و مقابله با مشکلات داریم. وجود سلامت ذهنی یا عاطفی خیلی بیشتر از رهایی از افسردگی، اضطراب و دیگر مسایل روانی است. درواقع، سلامت روانی و عاطفی به جای نبودن بیماری روانی، به وجود ویژگی هایی مثبت اشاره دارد.
دکتر توکلی با اشاره به خود مراقبتی معنوی و اثرات آن گفت : خودمراقبتی معنوی به ما کمک می کند با خالق هستی آشنا شویم و معنای زندگی را درک کنیم. همانطور که تغذیه با مواد غذایی برای بدن ما ضروری است، پرورش رو حمان نیز یک ضرورت است. تنها زمانی که با خالق خود ارتباط برقرار کنیم، می توانیم تمام استعدادهای وجودی خود را شکوفا سازیم. خودمراقبتی معنوی با درک معنای واقعی زندگی و هویت واقعی مان مرتبط است.
وی در ادامه از برنامه ریزی برای خودمراقبتی گفت و افزود :طراحی برنامه خودمراقبتی فردی، کار مهمی است. در این مرحله، اهداف خودمراقبتی و استراتژی های تحقق آنها تعیین می شود. البته موفقیت ما در اجرای برنامه خودمراقبتی تابع تعهد واقعی ما نسبت به اجرای آن است. چنین تعهدی تنها زمانی ممکن است که تشخیص دهیم چنین برنامه ای برای رفاه و تندرستی مان ضروری است و ارزش وجودی خودمان و نیازهایمان را باور داشته باشیم.
به خودمان آسان بگیریم: بهتر است به یاد داشته باشیم زمانی که کار جدیدی را شروع می کنیم، نیازمند صرف زمانی برای تنظیم و یادگیری آن هستیم. اگر از واگن برنامه خود بیرون افتادیم، نباید خود را سرزنش کنیم، باید برگردیم و راهمان را ادامه دهیم.
به مربی درون خود گوش کنیم: خوب است به مربی درون خود گوش کنیم، نه به منتقد درون خود. منتقد درون ما تلاش خواهد کرد ما را از هر تلاش جدیدی منصرف کند.
